Azja została uznana za kluczowy rynek dla europejskiego eksportu świeżych owoców i warzyw w nadchodzących latach i dekadach, biorąc pod uwagę przewidywany wzrost gospodarczy i przyrost naturalny w tych krajach. W tym kontekście niniejszy dokument zawiera niepełny przegląd głównych wyzwań i możliwości zidentyfikowanych przez europejski przemysł świeżych produktów przy wywozie na główne rynki azjatyckie. Artykuł zawiera szereg wstępnych propozycji / rekomendacji dostosowanych do każdego z tych rynków, mających na celu sprostanie głównym zidentyfikowanym wyzwaniom. Wśród nich można wskazać wiele możliwości działania w przypadku większości miejsc docelowych, dlatego warto podkreślić:

Negocjacje w sprawie umów o wolnym handlu jako element poprawiający SPS(wymogi sanitarne i fitosanitarne): negocjacje w sprawie umów o wolnym handlu powinny być okazją do uzgodnienia środków ułatwiających SPS z państwami trzecimi. Wydaje się, że podejście Komisji jest zgodne z ostatnimi negocjacjami w sprawie umowy o wolnym handlu, w szczególności z Meksykiem, które zawierały ważne elementy, które mogłyby pomóc w dostępie do rynku dla świeżych produktów (takich jak ustalone terminy składania wniosków lub uproszczone / szybsze procedury dla określonego towaru pochodzącego z państwa członkowskiego UE gdy rynek jest już dostępny dla tego samego towaru w innym państwie członkowskim).

Negocjacje w sprawie umów o wolnym handlu jako szansa na przeforsowanie inicjowanych aplikacji dostępu do rynku: w nadchodzących negocjacjach w sprawie FTA ważne jest podkreślenie kwestii wzajemności i wykorzystanie dźwigni negocjacji w celu popchnięcia wniosków składanych przez państwa członkowskie do protokołu w sprawie świeżych produktów.

Podejście UE dla jednej jednostki: negocjacje w sprawie umów o wolnym handlu i działania wdrożeniowe są dobrą okazją do wyjaśnienia partnerom handlowym, że standardy bezpieczeństwa żywności i jakości mają zastosowanie w całej UE. Powinno to pomóc w zapobieganiu dyskryminującemu traktowaniu w państwach członkowskich UE oraz ułatwić otrzymywanie ogólnounijnych koncesji na spełnienie wymogów SPS (np. Dostosowanie norm w zakresie obróbki na zimno).

Enjoy it is from Europe: programy promocyjne Komisji dotyczące europejskich produktów i wysokie standardy UE pod względem jakości i zrównoważonego rozwoju mogą również stanowić wartość dodaną, aby zwiększyć apetyt na eksport UE na rynek azjatycki, a także pomóc w dywersyfikacji eksportowane towary i różnicowanie produkcji wysokiej jakości w UE.

Wspieranie lepszego zrozumienia barier i wymogów SPS: wysiłki pedagogiczne na przykładzie "Podręcznika dla eksporterów produktów roślinnych i roślinnych do Indii", zawierającego kompleksowe wytyczne dla eksporterów z UE, mogłyby ułatwić europejskim przedsiębiorstwom wysiłki na rzecz zrozumienia procesu eksportu na główne rynki azjatyckie, w szczególności wśród MŚP. Powielenie tego podręcznika może być szczególnie interesujące w przypadku kluczowych miejsc, w których UE prowadzi negocjacje w sprawie umowy o wolnym handlu. W tym kontekście duże znaczenie mają również warsztaty i misje Komisji prowadzone za granicą w towarzystwie przedstawicieli przedsiębiorstw.

Przepływy handlowe z UE ( na podstawie danych z 2017 r.)

MALEZJA:

- Całkowity wolumen eksportu: 102.311 ton
- Ogólny trend: pozytywny (z 30 000 w 2007 r.)
- Główne towary: cebula (80 tysięcy ton), jabłka (6000 ton), kapusta (4 200 ton), owoce cytrusowe (3000 ton) i kiwi (1100 ton).
- Główni partnerzy UE: Holandia (85 000 T), Hiszpania (6000 T), Francja (5 500 T), Wielka Brytania (3100 T) i Włochy (1100 T).

Ogólnie bardzo otwarty rynek, brak trudności związanych z SPS.
Silna konkurencja ze strony innych głównych eksporterów w regionie (np. Chiny i Indie).

Szanse i rekomendacje

Dialog w celu dalszego promowania produktów unijnych i wspierania dywersyfikacji europejskiego eksportu.
Promocja świeżych produktów z UE i norm jakości.

INDIE

- Całkowity wolumen eksportu: 60 000 T
- Ogólny trend: pozytywny (1500 ton w 2007 r.)
- Eksportowane główne towary: jabłka (40 000 T), groszek (10 000 T), kiwi (5600 T), śliwki (1500 T).
- Główni partnerzy UE: Włochy (22 000 ton), Belgia (10 400 ton), Bułgaria (10 300 ton), Polska (5 100 ton jabłek), Holandia (3600 ton), Grecja, Francja i Hiszpania (ponad 2000 ton)

Dobre możliwości prowadzenia działalności gospodarczej przez eksporterów z UE ze względu na cechy kraju (geograficznie na Dalekim Wschodzie, wywóz poza sezonem do dużych obszarów miejskich obsługiwanych przez punkty wejścia, wzrost populacji oraz  zainteresowania klasy średniej dla świeżych produktów UE).

• Rozmowy w sprawie FTA mogą być wykorzystywane do promowania ukończenia oczekujących wniosków o dostęp do rynku oraz ułatwienia przyszłych wniosków składanych przez państwa członkowskie UE (np. Ustalone terminy składania wniosków, uproszczone / szybsze procedury dla konkretnego towaru pochodzącego z państw członkowskich UE, gdy rynek jest już dostępny dla tego samego towaru w innym państwie członkowskim).

• Negocjacje powinny promować koncepcję "jednolitego podmiotu UE", aby zapobiegać dyskryminującemu traktowaniu wśród państw członkowskich UE i dążyć do uzyskania ogólnounijnych koncesji na łatwiejsze spełnienie wymogów SPS (np. Dostosowanie norm w zakresie obróbki na zimno).

• Rozmowy w sprawie FTA powinny również koncentrować się na zmniejszeniu taryf celnych w Indiach dla kluczowego wywozu z UE, takiego jak jabłka.

• Można by rozważyć wspólny wniosek UE w sprawie dostępu do rynku dla niektórych towarów, w szczególności "egzotycznych warzyw", w przypadku których popyt wzrasta w Indiach, a produkcja lokalna jest ograniczona. Obecnie żadne państwo członkowskie UE nie może eksportować karczochów, szparagów, pomidorów, buraków, papryki, marchwi, selera, roślin cole, ogórka, soczewicy lub sałaty.

• Jeśli chodzi o logistykę, dialog UE mógłby przyczynić się do kompromisu władz indyjskich, aby zapewnić stały dostęp do swoich portów świeżych produktów UE, w szczególności do Mumbaju.

• Polityka promocyjna UE może skupiać się na poprawie wizerunku europejskich produktów i przeciwdziałać negatywnym doświadczeniom Indii związanym z produkcją krajową. Promocja nieznanych, wysokiej jakości "egzotycznych warzyw" pomaga również w zwiększaniu świadomości społeczeństwa indyjskiego i zwiększaniu popytu na ten przywóz po dopuszczeniu europejskiego eksportu do obrotu.

TAJWAN

- Całkowity wolumen eksportu: 31.500 T

- Ogólny trend: pozytywny (4 300 ton w 2007 r.)
- Eksportowane główne towary: czosnek (13 000 T), kiwi (9600 T), cebula (8 000 T), jabłka (800 T).
- Główni partnerzy UE: Hiszpania (17 000 T), Włochy (7 000 T), Francja (3200 T), Holandia (3200 T)

Wnioski o dostęp do rynku: większość europejskich świeżych produktów / państw członkowskich w momencie niedostępności rynku na Tajwanie. Wnioski należy składać poprzez długie procesy produkt według produktu i kraj według kraju. Prawie zakończony protokół w sprawie Włoch dotyczący jabłek powinien zostać podpisany w pierwszej kolejności.

Rozszerzenie zakresu protokołów: niektóre protokoły przyznają dostęp do rynku tylko dla określonego obszaru geograficznego w państwie członkowskim. Na przykład dostęp do rynku uzyskano dla jabłek z północnych Niemiec w 2018 r., Ale nie dla pozostałych jabłek niemieckich. Surowe wymagania fitosanitarne: tajwańskie fitosanitarne kontrole przywozu pozostają bardzo złożone, a koszty kontroli muszą być ponoszone przez kraj eksportujący / eksporterów (w zależności od wewnętrznych ustaleń). Pozostawia to eksporterów unijnych w mniej konkurencyjnej pozycji w porównaniu z innymi krajami (w szczególności z USA), które cieszą się większą elastycznością.
Na przykład francuscy eksporterzy mają doświadczenie, że wahanie temperatury o 1 ° C przez kilka godzin może być wystarczające dla tajwańskich inspektorów do odrzucenia przesyłki z powodu "zerwania z zimnym traktowaniem". Niewielkie i przejściowe wahania temperatury nie są jednak rzadkością w czasie przejścia przez Kanał Sueski i nie mają wpływu na jakość owoców. Eksporterzy proponują zatem przeprowadzenie obróbki na zimno w magazynie we Francji przed odlotem. Władze tajwańskie mogłyby kontrolować i zatwierdzać francuskie magazyny w celu przeprowadzenia obróbki na zimno.Ponadto, w związku z różnicami w stosowaniu substancji czynnych, głównym problemem jest to, że tajwańska lista czasami nie jest aktualizowana wystarczająco szybko, aby dotrzymać kroku rozwojowi nauki. W rezultacie hodowcy często nie są w stanie używać nowych substancji chemicznych na świeżych produktach na rynek Tajwanu, nawet jeśli są one lepszej jakości niż stare.

Cła i taryfy: cła na Tajwan utrzymują się na wysokim poziomie w przypadku głównych towarów wywożonych, wynoszący 27,0 TWD / kg w przypadku czosnku, 20% w przypadku owoców kiwi i 25% w przypadku cebuli, na przykład.

Szanse i rekomendacje

Istnieją dobre perspektywy na eksport świeżych produktów z UE na Tajwan, gdzie istnieje zapotrzebowanie na wszystkie duże towary eksportowane z UE (jabłka, kapusta, cebula i szalotka, owoce pestkowe, winogrona i owoce cytrusowe). Obniżenie ceł pomoże eksportowi UE zwiększyć swoją konkurencyjność na rynku tajwańskim w porównaniu z innymi silnymi konkurentami, takimi jak USA, Nowa Zelandia, Chile lub Australia.
Jeśli chodzi o surowe wymogi w zakresie przywozu i trudności w dostępie do rynku, rozmowy handlowe z Tajwanem mogłyby zostać wykorzystane w celu promowania i objaśniania unijnych norm dotyczących prawa żywnościowego i pestycydów, koncepcji "UE jako pojedynczego podmiotu", a także w celu przyspieszenia procesu wnioskowania państw członkowskich UE i rozszerzenie zakresu już istniejących.

INDONEZJA

- Całkowity wolumen eksportu: 25 600 ton
- Ogólny trend: pozytywny (z 10.800 w 2007 r.)
- Eksportowane główne towary: cebula (23 500 ton), kiwi (1300 ton), suszone winogrona, jabłka i pomarańcze (po około 200 ton).
- Główni partnerzy UE: Holandia (23 500 T), Włochy (800 T) Grecja (670 T) i Hiszpania (470 T).

Potrzeba rejestracji badań laboratoryjnych: Przesyłki mogą być dopuszczone do przywozu pod warunkiem, że istnieje system rejestracji laboratorium z krajem pochodzenia lub jeżeli system bezpieczeństwa żywnościowego został uznany przez Indonezję. Proces ten jest złożony, a akredytowane laboratoria są dopuszczane wyłącznie do certyfikacji świeżych produktów pochodzących z państwa członkowskiego, które podpisało umowę z Indonezją.

• Rozpoznanie w poszczególnych krajach: ta opcja jest obecnie ograniczona do wielu krajów trzecich, w tym Nowej Zelandii, Australii lub USA. Zapewnia dostęp do obiektów portu Tanjung Priok (Dżakarta), najbardziej dogodnych dla świeżych produktów i dla potencjalnych klientów w Indonezji. Przedział czasu zakończenia złożonego procesu i zakres udzielanych gwarancji pozostaje niejasny, jak również możliwy zakres zezwolenia (wszystkie produkty świeże lub tylko wybrane).

• Logistyka: większość unijnych produktów świeżych jest obecnie wyłączona z dostępu do portu w Dżakarcie. To stawia większość świeżych produktów UE w mniej konkurencyjnej pozycji w porównaniu z naszymi konkurentami.

• Zarządzanie kontyngentem taryfowym: Wiele (nie) wrażliwych produktów zostało włączonych do systemu TRQ z licencjami przyznanymi importerom (na podstawie referencji historycznych). Kwoty są ustalane według okresów i dla produktów, które nie są uprawiane lub w niewielkim stopniu uprawiane w Indonezji (np. Jabłka). Wielkość i produkty często się różnią, a zarządzanie kwotami jest ograniczone. Importerzy, którym przyznano licencje, muszą zobowiązać się do importowania przydzielonej im ilości, w przeciwnym razie będzie im przysługiwać kara wraz ze zmniejszeniem dostępu do dostępnej ilości na kolejny okres. W związku z tym importerzy zazwyczaj wolą, aby ich dostawy były zabezpieczone przed pochodzeniem, które ma już znaczniejszą wielkość wywozu do Indonezji, aby nie ryzykować utraty swoich przyszłych uprawnień.

Opłaty za ocenę wniosków o wydanie wywozu: W 2016 r. Indonezja wprowadziła nowe rozporządzenie w sprawie opłat Rozporządzenie rządu / Peraturan Pemerintah (PP) nr. 35/2016 w tym opłaty za rozpatrzenie wniosku o dostęp do rynku. Zgodnie z nowymi przepisami będzie pobierana opłata za wszystkie wnioski o wydanie pozwolenia na przywóz, w tym za opłatę za ocenę dokumentacji, opłaty za audyty i opłatę za sprawozdanie z następnej wizyty i ocenę.

Aplikacje dostępu do rynku: długie, z podziałem na kraje i towary według aplikacji towarowych.

Niepewne otoczenie legislacyjne: nagłe zmiany ustawodawstwa w kraju mają znaczący wpływ na import europejski. Na przykład od końca 2017 r. Indonezja zakazuje przywozu "małych cebuli" (<5 cm), co wpływa na przywóz cebuli żółtej z Niderlandów.

Szanse i rekomendacje

Przepisy UE dotyczące pestycydów obowiązują w całej Europie, a laboratoria UE są wykorzystywane do testowania owoców i warzyw pochodzących z różnych źródeł. Rozmowy z Indonezją powinny skupić się na akredytowanych laboratoriach już zarejestrowanych w celu wywozu jednego państwa członkowskiego, aby można było wykorzystać je do wywozu z innych państw członkowskich.

W Europie obowiązują wspólne zasady dotyczące dobrej praktyki rolniczej (GAP), dobrej higieny i praktyki w zakresie dystrybucji (GHP / GDP), dlatego należy promować wspólne podejście do "UE jako pojedynczego podmiotu" w rozmowach handlowych z władzami Indonezji. jeśli chodzi o procedurę "uznania kraju", aby uzyskać dostęp do Dżakarty. Co więcej, chociaż Indonezja pokrywa koszty inspekcji, ma ograniczony budżet i zasoby ludzkie na wizyty kontrolne. Paneuropejskie podejście i łączenie inspekcji w jedną "wizytę europejską" oznaczałoby znaczną poprawę obecnej sytuacji, umożliwiając eksporterom z UE przejście na tę preferowaną opcję.

Rozmowy w sprawie FTA mogą być wykorzystywane do promowania ukończenia oczekujących wniosków o dostęp do rynku oraz ułatwienia przyszłych wniosków z państw członkowskich UE.